REINBERT MARTIJN

werd opgeleid aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, De aankondiging voor de auditie was door zijn moeder uit de krant geknipt. Reinbert was net wegens verregaande luiheid van de Havo gestuurd en besloot zijn jeugdliefde Mathilde, die ook op ballet zat, achterna te gaan. Hij had weliswaar nooit gedanst, maar wel geturnd, dus fysiek kon hij de opleiding wel aan. Op de sportacademie was hij afgewezen bij gebrek aan inzet, dat werd bij ballet gelukkig anders. En zijn onervarenheid bleek ook een voordeel, nu had hij bij het amateur-ballet tenminste geen foute techniek geleerd.

Zijn auditie in 1980 werd op de televisie uitgezonden door een programma dat jong talent volgde. Hij werd aangenomen, maar ook het Scapino en het NDT wilde hem hebben. De laatste had zijn voorkeur, als Hagenees, maar ze konden hem geen plaats in de grote groep garanderen. Daarom ging hij naar Amsterdam.

 

 

De overgang was groot, op school was hij een van de besten geweest, nu was hij opeens weer een nul, die weggevloekt werd als hij voor de neus van de eerste solist stond. Maar zijn aanzien steeg al snel.

Toer van Schayk gaf hem zijn eerste grote rol in Chiaro-Scuro. Daarna zag Rudi van Dantzig de hoofdpersoon voor zich voor vele balletten, waarin Reinbert met zijn lange felblonde haren de verpersoonlijking van de Onschuld mocht spelen. Onder mijn voeten was een succes, al konden niet al zijn collega-dansers dit accepteren van de jongen van negentien jaar die als beginneling in belangrijke producties stond. Hij was de enige van de verblinde mensheid die zich door engel Clint Farha liet redden. Het was het begin van een goede vriendschap tussen Clint, net vader geworden, en Reinbert. Later zouden ze samen als hobby nog fietsen verbouwen in een garage.

 

 

Hans van Manen gaf hem de kans om zijn mogelijkheden te vergroten, omdat deze het zonde vond dat Reinbert de voor de hand liggende rol van Onschuld moest spelen. Hij gaf hem een rol in Corps, dat gelijk met Onder mijne voeten uitgevoerd werd. Het probleem was geschapen, Van Dantzig wilde lang engelenhaar, Van Manen een kort kapsel. Het compromis werd halflang haar, waarbij Van Manen in de pauze de pot gel tevoorschijn haalde.

 

In 1986 kreeg Reinbert de aanmoedigingssprijs voor zijn spectaculaire rol van Nar in Assepoester.

Een jaar later werd hij tweede solist (foto onder). Maar zijn droom om ooit een prins te dansen (toch een soort statussymbool) ging in rook op, hij was immers met zijn 1, 74 meter aan de kleine kant. Dus bleef het bij jongensrollen, die hem ook heel goed afgingen.

Ook de hoofdrol in Petroesjka (foto links) was een hoogtepunt in zijn carrière.

Andere hoogtepunten waren Masse, Le tombeau de Couperin, Room at the top, In Tegendeel, Niemandsland, Op het scherp van de snede en Aartsengelen slachten den hemel rood.

 

Niemandsland werd ook in Parijs uitgevoerd bij Nureyev. Samen met Clint Farha ging hij daar kijken naar de andere uitvoering. Bij die gelegenheid mochten ze bij Nureyev logeren.

Reinbert: "Op school was hij God voor ons. Een paar jaar later zat ik ineens naast God op de bank."

Een tijdlang voelde hij zich erg geborgen bij het NB, waar alle huischoreografen werk voor hem hadden. Hij beschouwde hen als een soort vaders die precies weten wat ze met hem wilden en konden doen. En vice versa. Wel vond hij het jammer dat hij zo vaak in de rol van de Onschuld gecast werd, waardoor hij te weinig uitgedaagd werd.

Met de komst van Wayne Eagling werd ook voor hem alles anders. In 1993 deden geen van zijn 'vaders' een ballet voor het NB. Eagling zei dat er 'maybe' een rol voor hem zou zijn en Reinbert had er genoeg van. Hij ging op zangles en jazzballet en deed na 98 verschillende rollen in twaalf jaar auditie voor CATS.

Ook die auditie werd heel toevallig weer gevolgd door het televisieprogramma van weleer, dat wilde weten wat er met de jonge talenten was gebeurd. En opnieuw had Reinbert succes, hij werd aangenomen bij de musical.

Reinbert was getrouwd met Madelon en heeft een dochter Rachel.

Klik hier voor meer ballet

 Bronnen: Volkskrant, Viva