Gedicht:
Bij stormgetij op Klein Profijt
(juni 2021) Terug naar Mijn Stambomen
- Deze familie woonde jarenlang op de zalmvisserij
Klein Profijt bij Rhoon, waarvan meerdere
foto's zijn.
- De stamboom van de familie
Versteeg die op Klein Profijt woonde.
- Het poëzie-album van Bastiaantje Versteeg (*1898),
waarin ook familie schreef, is bewaard gebleven.
Als de noordwester gierde om ons huis
Dan was het er beslist niet pluis
Dan wisten wij het als kinderen al
Het water komt in huis
Dan werd het huisraad weggebracht
Naar boven, net als wij
Daar lagen we in zo’n angstige nacht
Tezamen, zij aan zij
Als de noordwester gierde om ons huis
Waren wij als kinderen bang
Dan liep mijn vader door het huis
Met laarzen, o, zo lang
Dan lag de roeiboot vastgemeerd
Aan een ijzeren sterke pin
Want als de nood kwam aan de man
Dan moesten wij daarin
Als de noordwester gierde om ons huis
werd het overal zo koud
Dan was er nergens kolenvuur
Ja, zelfs niet van wat hout
Een mens wordt echter vindingrijk
En zeker in een ramp
Zo heeft mijn vader vaak gekookt
een bakkie boven de lamp.
Maar nam de storm weer af in kracht
en keerde het getij
Dan riepen wij elkander toe:
“Het ergste is voorbij!”
Dan was het wachten tot het water
weer helemaal weg was, maar o schrik
Want wat het water achterliet
Was enkel ebbeslik.
Dan moest je boenen wat je kon
Van wat het water je eerst gaf
Want als je niet direct begon
Kreeg je het er niet meer af
Ik denk nog dikwijls aan die jaren
Daar op de ‘Klein Profijt’
Maar heus, ik wil niet meer terug
Naar de ‘goeie ouwe tijd’
A.P. Versteeg.