De familie Keijlard – Wim (verkering)
Zijn ouders Jeugd Verkering Gezin Oorlog Na
de oorlog
(jan 2020) Terug naar Mijn Stambomen
Wim lag
naar eigen zeggen best goed met de meisjes, al had hij vaak de pech dat zijn
afspraakje uit Noord kwam. Dan moest hij haar met het pontje thuis brengen en
dat kostte weer een kwartje.
Op dansles
leerde hij Cor van
Steenhoven kennen, dochter van een bakker. Door de week werd hard gewerkt
en hoewel ze beiden kostgeld moesten betalen, legden ze ook geld opzij voor
later. Cor werkte als verkoopster bij de Bijenkorf, Wim maakte inmiddels
etalages op het Rokin.
Ze gingen uit met zijn beste vriend Ben Koomen (met wie de vriendschap een
leven lang geduurd heeft) en diens vrouw Semina. Ook
broer Ger met zijn vriendin Rietje waren er vaak bij.
Tip Top Theater (foto Frits Slicht)
Soms
gingen ze naar het Tip Top Theater in de Jodenbreestraat.
Je moest een kaartje kopen en dan kon je daar
binnen vrij dansen. Ze gingen ook
dansen bij Kras (Krasnapolsky). Soms gingen ze
fietsen (maar dat werd dan vooral “in de berm liggen” grapte Wim later)
Ook bezochten ze Jo, de oudste broer van Cor.
Hij was eerst bakker maar ging later bij een bank werken.
(Deze Jo is de voorvader van zowel dirigent Hans Vonk als van politicus
Lodewijk Asscher) .
Ook gingen
ze naar het strand, waar deze foto waarschijnlijk is genomen.
Nog leuker
was het bij Marie, die 9 jaar ouder was dan Cor. Zij was getrouwd met kleermaker Herman Alrich. Zij waren altijd nog laat wakker, omdat er
haastwerk te doen was. Dan zat hij met gekruiste benen op de tafel te naaien.
Wim en Cor
verloofden zich, maar aangezien het sparen niet snel ging, wilde Wim wel naar
het buitenland toe, Afrika of Indië.
Maar vader Floris had dat verboden. Na zijn dood in 1922 kwam het oude
plan weer boven zodra er een advertentie in de krant stond:
Kom naar Indië! Daar was werk, je kreeg goed betaald en er waren genoeg huizen.
Ook
schreef hij een brief aan zijn oom, die aldaar werkzaam was. Toen deze positief
reageerde, nam Wim een besluit.
Cor in de Bijenkorf en Wim, ongeveer 1922
Het stel
had de gewoonte om in het weekend bij één van de ouders te eten en Wim kondigde
monter aan dat hij naar Indië zou vertrekken. Moeder Greet had geen echte
bezwaren, gezien haar latere bezoekjes aan Indië, vond ze het wellicht een
spannend plan.
De familie
van Steenhoven was echter verbijsterd. Niemand van de familie was nog ooit
buiten Amsterdam geweest en nu zou de jongste dochter zo ver weg gaan! Daar
kwam niets van in.
Maar het gebeurde toch. Van het gezamenlijke spaargeld vertrok Wim naar Indië
toe.
“Die zie je nooit meer terug, hij is er vandoor met je geld,” waarschuwde de
familie.
Ook gaf
haar vader geen toestemming voor het huwelijk. Cor
trouwde met de handschoen, en voor de kantonrechter, in december 1925. Broer Ger was gevolmachtigd voor zijn broer.
Die kerst
vierde Cor bij de familie van haar schoonmoeder Greet Daub.
Ondanks
dat ze geen toestemming kreeg, liep de ruzie niet hoog op. Toen ze begin 1926
met de boot naar Indië vertrok, stond de hele familie op de kade te zwaaien.
Weer samen
in Indië.